Bij de Kleppende Klipper komen zowel vaste gasten als toeristen voor een unieke ervaring. Straks - als het vernieuwde terras is geopend – is die ervaring nóg completer. In het zonnetje, aan het kabbelende water, culinair eten, lekkere snacks… Wat wil je nog meer?
Koken is zijn passie, en schepen zijn levenswerk. In horecazaak De Kleppende Klipper in Mol komen die twee heel mooi tezamen, vertelt horecaondernemer Danny Vermeer. Al 26 jaar is hij eigenaar van het restaurantschip, op een prachtige plek aan het kanaal in Kempen. ‘Oorspronkelijk was dit een Pools vrachtschip’, vertelt Vermeer. ‘Met een Poolse bemanning zijn we destijds naar Antwerpen gevaren, en hebben we er een nieuwe bodem onder laten zetten. Daarna verbouwden we het tot een restaurant.’ Inmiddels weten veel vaste gasten maar ook Nederlandse toeristen de plek te vinden.
Een multifunctioneel restaurant, noemt Vermeer zijn horecazaak. Met in het voorste gedeelte een orangerie, waarvan het dak bij lekker weer open kan, en in het achterste gedeelte een restaurant. In het midden – tussen orangerie en restaurant in - een gezellig ingerichte taverne. En aan de kade een ruim terras. In alle ruimtes, ook op het terras, worden dezelfde gerechten en snacks geserveerd. De Vlaamse keuken, ‘een eerlijke keuken, voor een eerlijke prijs.’ En als snacks bijvoorbeeld Mora bitterballen, Nacho Cheese bites en de Borrelmaatjes (kleine, luxe mini snacks).
Het terras – dat open is van eind maart tot halverwege oktober - ligt aan de kade en krijgt een metamorfose. Vermeer: ‘Hiervoor hadden we eigenlijk meer een “amateurterras” met plastic meubels. Nu komt er een nieuw vloer van steigerhouten planken, mooie tafels en comfortabele zetels. Met aan twee kanten glazen wanden.’ Als verlichting staan er authentieke lantaarns. En de plek in het kanaal doet heel veel. Vermeer: ‘Het kabbelende water, de schepen die voorbij komen, het uitzicht op de bomen. Een restaurantboot is in België bovendien vrij uniek.’
Lekker eten komt natuurlijk op de eerste plaats, aldus Vermeer. De kwaliteit is dan ook heel belangrijk. Maar ook: alles goed doorrekenen. ‘Anders red je het niet.’ Het is ook de reden waarom dezelfde kaart geldt voor zowel orangerie, taverne, restaurant én terras. ‘Zo blijft er voldoende doorstroming, en heb je zo min mogelijk overschot. Mijn motto is dan ook: op = op.’ Zijn tip: zorg sowieso dat de kaart niet te groot is, dat scheelt ook. En zorg dat je 200 procent achter elk gerecht staat dat je op de kaart hebt gezet.’
Zoveel mogelijk maakt Vermeer zelf. Maar dat geldt niet voor een voorgerecht met ambachtelijke kaaskroketten of garnalenkroketten. ‘Je hebt kroketten en je hebt kroketten. Waarom zou ik zelf kostbare tijd stoppen in het maken van kroketten, als er al een perfect product voor de markt bestaat. Ik serveer de kroketten van De Bourgondiër, die zijn onovertroffen, met een slaatje erbij, en wat geraspte emmenthaler.’ En voor de snacks zoals de borrelmaatjes en de Mora bitterballen op het terras? Die serveer ik in een kommetje, met zilveruitjes, mosterd en kleine augurkjes. Je moet het wel wat aankleden.’
Nog tips voor een succesvol terrasseizoen voor andere ondernemers? Vermeer: ‘Zorg ervoor dat je de kosten en baten goed afweegt. Reken uit hoeveel man personeel je neer kan zetten. En ga na of het wel rendabel is om terrasverwarming te nemen. Geef mensen de vrije keuze, maar houdt het sluitingsmoment in de avond zelf in de hand. Maar het belangrijkst: mensen moeten lekker kunnen wegdromen. Ze kopen een ‘dagje ergens anders zijn. Zodat ze er ook veel later nog met een fijn gevoel op kunnen terugkijken, als een mooie herinnering.’